Eén van mijn favoriete gevolgen van het hebben van een kat is thuiskomen. Ik woon alleen en dat betekent dat ik altijd heel ongezellig in een donker hol thuis kom als ik de hele dag ben weg geweest. De verwarming staat uit, er is geen eten gekookt, er branden geen kaarsjes en er staan geen lampen aan. Het hoogtepunt van thuiskomen in het pre-Charlie tijdperk was de geur van schone was waarvan ik vergeten was dat ik ‘m gedaan had. Ook kon ik, zeker in de eerste maanden, nog enorm genieten van het uitzicht. Ik kan vanuit mijn woonkamer de lichten zien branden in De Kuip als Feyenoord speelt en zien of de Euromast nog overeind staat. Nu we twee jaar verder zijn vergeet ik wel eens om van dat uitzicht te blijven genieten. Het wordt toch vanzelfsprekend (dit is eigenlijk vooral een note-to-self).
